Soma'da maden ocağında yaşanan faciada yaşamını yitiren isimler arasında Çankırılı Maden Mühendisi Burak Karayel'in (27) de bulunduğu öğrenildi.

2013 yılı Haziran ayında evlenen Burak Karayel'in naaşını Çankırı'ya getirmek üzere baba Hüseyin Karayel'in Soma'ya gittiği öğrenildi. 

11 AY ÖNCE EVLENMİŞTİ 

23 yaşındaki Aydan Karayel, 11 ay önce dünyaevine girdiği 28 yaşındaki maden mühendisi eşi Burak Karayel’in faciada yaşamını yitirdiğini öğrendiğinde sinir krizi geçirdi. Eşinin madende 2 yıldır görev yaptığını, başka bir iş bulması konusunda defalarca arayışta bulunduklarını haykıran Aydan Karayel güçlükle teskin edildi.

11 ay önce mutluluğa adım attığını belirten isyanlarında ‘Daha birbirimize doyamadık. Beni bırakıp nereye gittin’ diye haykıran Aydan Karayel baygınlık geçirdi. Yakınları tarafından yatıştırılan genç kadın, yetkililerin, eşinin adını ölenler arasında okuması sonrası yine kriz yaşadı.

HÜRRİYET GAZETESİ YAZARI AYŞE ARMAN'DAN BURAK'IN HİKAYESİ
İşte Arman'ın o satırları;

"Önümden vızır vızır cenazeler geçiyor.
Burası, mahşer yeri.
Burası, son nokta.
Burası, Kırkağaç.
Madencilerin artık yaşamayan bedenleri, “soğuk hava depoları”nda tutuluyor.
O depolara giden yol polis tarafından kesilmiş, barikatlar kurulmuş.
İnsanlar gelmesin diye.
Ama yakınlarını kaybedenleri ya da hayatta olup olmadığını bile bilemeyenler teskin edebilmek ne mümkün…
Endişe ve acı, burada elle tutulabilecek gibi.
Havada asılı duruyor.
Çığlıklar, haykırışlar, yüz çizgilerine oturmuş derin acının izleri…
Tek kişi yok gözü yaşlı olmayan, ağlamayan.
En çok duyulan sözcükler…
“Listeler henüz gelmedi, gelince açıklayacağız…”
Henüz yakınlarının akıbetinin öğrenemeyenler endişe ve merak içinde.
Ama bir de Aydan’ın durumunda olanlar var.
Aydan anlatılabilecek halde değil.
Yeni öğrendi eşi Burak Karayel’in öldüğünü.
Teşhis etti o soğuk hava depolarında.
Burak, 87 doğumlu, maden mühendisi.
Üniversitede tanışmışlar, 8 yıl beklemişler birbirleriyle olabilmek için, 10 ay önce de evlenmişler.
Yanında akrabaları, teselli etmeye çalışıyor Aydan’ı...
Aydan’ın acısı insanı bitirir!
Bilinçsiz bir şekilde, “Beni bıraktı, beni bıraktı… Burağım nereye gitti bensiz…” diye ağlıyor.
“O seni bekliyor” diyorlar ona, “En güzel cennet bahçesinde, buluşacaksınız…”
Almıyor aklı, “Neden gitti?” diyor, “Neden beni bıraktı… Niye aldı Allah onu?”
“İyi diye aldı” diyorlar.
Aydan’ın ağzından çıkan sözcükler içimi oyuyor:
“Keşke bana bağırsaydı, en son öyle ayrılsaydık, bu kadar iyi ayrılmasaydık… Ben şimdi onsuz nasıl yaşarım…”
İçeriden anlatılan bir takım manzaralar da, dayanılacak gibi değil…
Madencilerin bir kısmı, elleri havada dua ederken öylece kala kalmış…
Bir kısmı birbirlerine sarılmış, birbirlerinden medet umar halde…
Aydan’ın 10 aylık kocası da, arkadaşıyla sarılı halde bulunmuş..."