KEÇİÖREN, Ankara'da Çankırılılar'ın en kalabalık yaşadığı metropoldür.1994 mahalli seçimlerinde Keçiören Belediye Başkanı seçilen Turgut Altınok, Çankırılılar'ın kendisine verdiği desteğe bir vefa olarak; başkan vekilliği görevine bir Çankırılı getirmiş, ilk yaptığı parka Çankırı Fatihi Emir Karatekin Beyin adını vermiş ve sosyal tesis yapılması şartıyla Ankara Çankırılılar Vakfı nezdinde arsa tahsis etmiştir.

Çankırılılar'a verilen arsa için Keçiören Belediyesi'nde düzenlenen törene katılanlardan biriyim. Temel atma töreni için afişi bizzat ben bastırdım. O dönem Keçiören Şenyuva Mahallesi Muhtarı olan Ebubekir Aktaş’ın temin ettiği otobüsle Ankara’yı dolaşarak, Çankırılılar'ı temel atma törenine davet ettik.

"Çankırı Evi" adı verilen sosyal tesisin temeli 25 Ekim 1996 tarihinde devlet ricali ve büyük bir katılımcı huzurunda törenle atılmış, buna iki bin Çankırılı da şahit olmuştur. Törene Başbakan Tansu Çiller adına Saffet Arıkan Bedük katılmış, B. Şehir Belediye Başkanı İ. Melih Gökçek, Keçiören Belediye Başkanı Turgut Altınok ve daha birçok isim, temele harç koymuştur. Başta dönemin Vakıf Başkanı Yusuf Çatak olmak üzere yapılan ateşli konuşmalarla bu tesisin kısa sürede yükselerek Çankırılılar'ı bir araya toplayacağı ve bundan böyle Ankara’da Çankırılılar'ın sesinin Türkiye’nin dört bir tarafında yankı bulacağı dillendirilmişti.

Ankara Minibüsçüler Odası Başkanı rahmetli Osman Çaylak’ın, İ. Melih Gökçek’in törene katılmasına gösterdiği tepki de o güne damgasını vurmuştur. Konuşmalardan sonra ayni ve nakdi bağışlar yapılmıştı.

Temel atma töreninden sonra binanın yapımı ile ilgili hiç bir gelişme olmamış, aynı seçimlerde atılan uyduruk temeller gibi ot basan çukur beklemeye bırakılmıştı.

Arsayı Çankırılar'ın malı olarak emanet alan Ankara Çankırılılar Vakfı bu törenden sonra uzun bir sessizliğe bürünmüştü...

Konudan duyduğumuz rahatsızlık üzerine yaptığımız araştırmalar arsa tapusunun Vakfa değil, vakfın muhasebecisi İsmail Erdoğan üzerine çıkarıldığını tespit ettik. Yani arsa Ankara Çankırılılar Vakfı’nın değil, vakfın muhasebecisi İsmail Erdoğan'ın üzerinde bulunmaktaydı. Bu katakulli zaten başından beri asıl niyetin de Çankırılılar'a bir sosyal tesis kazandırmak değil, arsayı elde etmek olduğunun en büyük göstergesi olarak karşımıza çıktı.

Eldivanlılar Derneği’nin başkanlığını da yapmakta olan müteahhit Abdullah Çevik, sanki hiç temeli atılmamış gibi devreye girerek kat karşılığı bu arsaya inşaatı oturtur!

Ankara Çankırılılar Vakfı da bu muhteşem (!) anlaşma sayesinde kendine bir yer kazanmış yani vakfın yeri olan daireyi almış olur.

Vakıf Başkanı Yusuf Çatak o günlerde Keçiören Çankırı Haber gazetesine verdiği demeçte: "Bu arsaya yapacağımız eser Çankırılıların maddi ve manevi gücüyle yükselen mükemmel bir dayanışma simgesi olacaktır…" demişti ama işler hiç de söylediği gibi gitmedi.

Eğer bugün Keçiören'de ÇANKIRI EVİ olsa; Çankırılılar'ın Keçiören'deki sosyal ve siyasi durumu da pozitif anlamda çok büyük bir değişime uğrayacak ve belki de bu rüzgâr Çankırı'nın makûs talihini bile kıracaktı...

Böylesine bir arsayı 'hiç' (!) edenlerin yüzü iki cihanda yerden kalkmasın...