Şu anda Türkiye’de kanunların uygulandığı, adaletin sağlandığı, haklının hakkını aldığı, hata yapanın özür dilediği ve yapamayanın istifa ettiğini söylemek mümkün mü?

 

Yargı işlemiyor, hükümetin yargıyı düzelteceğim diye attığı her adım işi daha da içinden çıkılmaz hale getiriyor. İnsanların hakkını arayabilecekleri hiyerarşik yapılar bir türlü oluşmuyor; herkes hâlâ “Başbakana” ulaşma çabasında. Televizyonda kadın programlarındaki sorunlara bile Başbakan canlı bağlanıp “yetkililere talimatlar” veriyorsa bu ülkede “bir şeylerin” işlediğinden söz edebilir miyiz?

 

Yapılan her sınavda daha sınav bitmeden “şaibe” olduğu, soruların çalındığı iddiası ortaya atılıyor.

Niye?

 

Çünkü kim ne yapıyorsa yaptığı yanına kâr kalıyor. Çok açık bir şekilde kopya çekildiği belli olmasına, Başbakan “MİT’e talimat” vermesine rağmen daha önce yapılan sınavdaki hırsızlık, usulsüzlük, sahtekârlık, şerefsizlik, haysiyetsizlik ile ilgili hiçbir adım atılmadı. İnsanların imzasız mektuplar delil kabul edilerek yıllarca hapishanede tutuklu kaldığı bir ülkede, bu soruşturma hâlâ sürüyor mu ondan bile haberimiz yok.

 

Belki de sıkıntı bu. Türk milleti balık hafızalı, sadece o anda “konuşanın” nasıl bağırıp çağırdığına, nasıl efelik yaptığına bakıp karar veriyor; sonuca bakan yok. Bağırıp, çağırıp, efelik yapanın köşeyi döndükten sonra ellerini cebine sokup ıslık çala çala yürüdüğünün farkında değil.

 

Belki de MİT’in vazifesi olmamasına rağmen kendisine atfedilen bu soruşturmayı Manavlar Federasyonu'na versek inanın halk aradaki farkı gene de anlayamayacaktı.

 

Oysa bu sınavlar yıllardır yapılır ve hiç kimse de şaibe karıştığını iddia etmez ve hırsızlık gündeme gelmezdi. Şimdi ise hırsızlık, usulsüzlük, sahtekârlık, şaibe dillerden düşmez oldu.

 

Bunun tek sebebi insanların devlete olan güveninin sıfır olması. Sıfır…

 

Eskiden vatandaş iyi kötü bir şeylere güvenirdi, şimdi o da kalmadı.

 

Hayırlı işleeerrr.